ارزیابی و سطح بندی
در بدو ورود به کلاس، مربی باید از طریق شرح حال گرفتن، از وضعیت سلامت عمومی ورزشکار اطلاعات لازم را کسب کند. بعد از آن برای تعیین سطح ورزشکاران از مبتدی تا پیشرفته ارزیابی های لازم را انجام می دهد تا حیطه تمرینات هر فرد طبق وضعیت و توانایی های وی تعیین شود. این ارزیابی ها معمولا در ابتدا شرکت در کلاس و بعد از آن بصورت دوره ای انجام می شود.
آموزش مهارت
ورزش کراسفیت کاملا مبتنی بر مهارت های حرکتی است. بدون توجه به یادگیری حرکتی نمی توانید از ورزش کراسفیت بهره و لذت ببرید. بنابراین بخش مهم یک کلاس کراسفیت، آموزش مهارت های حرکتی از قبیل حرکات پایه و عملکردی، حرکات با وزنه (وزنه برداری) و حرکات با وزن بدن (ژیمناستیک) است. جالب است بدانید که ورزشکاران سطح حرفه ای کراسفیت هم از آموزش روزانه غافل نمی شوند. این آموزش ها به آنها کمک می کند تا برای جلوگیری از آسیب های ورزشی، تکنیک های خود را اصلاح و بهبود ببخشند و همچنین بهترین عملکرد ورزشی خود را ارائه دهند. اهمیت آموزش مهارت به قدری است که هرزگاهی کل زمان یک جلسه را به خود اختصاص می دهد.
آموزش مهارت بسته به شرایط محیطی موجود می تواند به روش های مختلف انجام شود. روش تئوری به شکل کلامی و گفتاری، روش تئوری به شکل کلامی و نمایش تصویر، روش عملی و اجرای حرکت.
آموزش مهارت به روش عملی و اجرای حرکت حتما باید بعد از گرم کردن عمومی و تخصصی انجام شود ولی در روش های آموزش تئوری نیازی به گرم کردن نیست.
گرم کردن
برای انجام هر کاری باید خود را آماده کرد. خواه این آمادگی جسمی باشد یا ذهنی . به مراحل آماده سازی قبل از آموزش عملی یا تمرین یا مسابقه، در ورزش “گرم کردن” می گویند و از اهمیت قابل توجهی برخوردار است.
مراحل گرم کردن به دو روش ۱- گرم کردن عمومی ۲- گرم کردن تخصصی انجام می شود. نوع حرکات و مدت زمان انجام آن با توجه به شرایط موجود، توسط مربی برنامه ریزی، تعیین و اجرا می شود.
تمرین اصلی
یکی از ویژگی ها و جذابیت های ورزش کراسفیت، تنوع بالا در حرکات و غیر منتظره بودن برنامه تمرینی است. بطوری که ورزشکار قبل از ورود به کلاس از محتوای برنامه آن روز با خبر نیست تا همیشه خود را برای هرگونه فعالیت بدنی آماده نگه دارد.
در کراسفیت تمرین روزانه را “WOD” می گویند. به معنی Workout Of the Day
“واد” می تواند صرفا وزنه برداری باشد یا صرفا با وزن بدن (ژیمناستیک) باشد یا ترکیبی از این دو باشد. مهم این است که با توجه به شرایط و هدف ورزشکار قابل اجرا باشد.
سرد کردن
قسمت پایانی هر جلسه تمرینی در کراسفیت به سرد کردن اختصاص می یابد. تبدیل تدریجی بدن از حالت فعال به حالت استراحت در انتهای تمرینات ورزشی را “سرد کردن” می گویند. حال می توان برای رسیدن به این حالت از جاگینگ یا راه رفتن استفاده کرد یا انجام حرکات کششی یا مدیتیشن و تکنیک های تنفس گیری و یا…. نکته قابل توجه این است که ورزشکار بلافاصله بعد از تمرین با شدت بالا محل ورزشی خود را ترک نکند تا چنانچه دچار افت قند خون، سرگیجه، حالت تهوع و … شد تحت نظر باشد بنابراین وجود آن در انتهای جلسات تمرینی از چگونگی اجرای آن اهمیت بیشتری دارد لذا نحوه اجرای آن توسط مربی و با توجه به شرایط موجود تعیین می شود و هرگز از محتوای جلسه تمرینی حذف نمی شود.
بدون دیدگاه