در مقاله معرفی ورزش کراسفیت اشاره به اهمیت حفظ و ارتقاء سلامت عموم در این رشته ورزشی شد. قطعا هر ورزشی یا شیوه تمرینی که ابداع یا بنیانگذاری می شود رعایت اصول ایمنی برای جلوگیری از آسیب و همچنین کاهش ریسک آسیب در آن بررسی و لحاظ شده. می توان گفت تقریبا همه ورزش ها در ماهیت، بدون آسیب هستند و آسیب هایی که در آن رخ می دهد عمدتا حاصل عوامل محیطی آن است نه تکنیکی. بطور مثال اغلب آسیب هایی که در ورزش فوتبال رخ می دهد ناشی از برخورد دو بازیکن با هم است و نه اجرای تکنیک های آن. حتی اکثر رشته های مبارزه ای سازمان یافته از قبیل تکواندو , کشتی , بوکس , جودو و… طوری طراحی شده که هدف آن آسیب رساندن به حریف مقابل نیست. انجام هر حرکتی که سلامت طرف مقابل را به خطر بیاندازد خطا محسوب شده و امکان توقف بازی و محرومیت بازیکن خاطی را به دنبال دارد. علاوه بر آن وسایل و تجهیزات ایمنی برای آنها در نظر گرفته شده تا ریسک آسیب را به حداقل برسانند.
با توضیحاتی که داده شد , می توان گفت که کراسفیت هم مثل سایر ورزش ها در ماهیت آن آسیب وجود ندارد. این به آن معنی نیست که در کراسفیت ورزشکار هرگز آسیب نمی بیند بلکه به آن معنی است که حرکات آن از لحاظ علم بایومکانیک بررسی شده و کاملا ایمن است. چنانچه ورزشکاری در کراسفیت دچار آسیب دیدگی شد باید عوامل ایجاد آسیب را بررسی کرد نه ماهیت ورزش را.
عوامل ایجاد آسیب در ورزش
عدم آموزش و یادگیری صحیح اجرای مهارتها
استفاده از تجهیزات ناقص و یا غیر استاندارد
شرایط محیطی نا مناسب
گرم نکردن و یا گرم کردن ناقص
وجود خستگی جسمی و ذهنی مفرط
وجود آسیب های مزمن در ورزشکار
ایجاد هیجان بیش از حد و غیر قابل کنترل در ورزشکار
استفاده خودسرانه از داروهای انرژی زا و ممنوعه(دوپینگ)
ورود به اجرای حرکات سخت و پیچیده توسط ورزشکار , قبل از آنکه پیش نیازهای آن را بطور کامل پشت سر گذاشته باشد.
بدون دیدگاه